یادش به خیر.......

بازم پاییز اومد .پاییز برای ما فصل خاطره های زیبا و رنگارنگی است که سالهای پیش خیلی ساده اونا رو از دست دادیم.یادش به خیر روزهای اول مدرسه .بوی پاییز....بوی کتابهای نو.....لباسهای نو که با کلی ذوق و شوق اونا رو می خریدیم و دائم می پوشیدیم.الان 22 سال از روزی که اولین بار وارد مدرسه شدم گذشته.چقدر زود گذشت.اولین روز مدرسه کلاس اول که بودم به مامانم گفتم با من نیای مدرسه من خودم باید برم ومن رفتم و مامانم که پشت سر من یواشکی اومده بود.یادش به خیر.....آخرین سالهای جنگ بود .

چقدر آرزو داشتم برم مدرسه وقتی داداش بزرگم می رفت چقدر حسرت می خوردم حالا نوبت من شده بود انگار بزرگ شده بودم.آرزوهایمان چقدر ساده بود.

یادش به خیر .دفتر مشق و مدادقرمز که بین کلمه ها باهاش خط فاصله می گذاشتیم.کتابهامون هم ساده بود.چند تاعکس از کتابهای اون موقع می ذارم من که خیلی تحت تاثیر این عکس ها قرار گرفتم .

چند تا تصویر از  روزهای خوب کودکی......